Een moment geduld aub...
De Walnoothoeve(n) De Walnoothoeve(n)
{{cartCtrl.amount}} items
{{(item.amount/item.factor).toFixed(1)}}KG
{{(item.amount/item.factor)}}X
{{item.title}}
{{item.price/100 * item.amount / item.factor | currency:'€'}}
Subtotaal
{{(cartCtrl.total) / 100 | currency:'€'}}
Korting
{{cartCtrl.discount.amount / 100 | currency:'€'}}
Verzendkosten
{{cartCtrl.shipping / 100 | currency:'€'}}
Totaal
{{(cartCtrl.total-cartCtrl.discount.amount+cartCtrl.shipping) / 100 | currency:'€'}}
Bestellen

Fruitsoorten

Home   /   Fruitsoorten   /   Stoofperen (Pyrus communis.) 

Stoofperen (Pyrus communis.)

Stoofperen zijn een eeuwenoud gerecht dat al sinds de oudheid wordt bereid en gegeten. De stoofpeer is een soort peer die hard en zuur is en daarom niet geschikt is om rauw te eten. Door de peren langzaam te koken in water, wijn, bessensap of een ander vocht worden ze zacht, zoet en soms rood van kleur. Stoofperen worden vaak geserveerd als bijgerecht of dessert, vooral in de herfst en winter.

 

De geschiedenis van de stoofpeer gaat terug tot de 9e eeuw voor Christus, toen de Griekse dichter Homerus de peer beschreef als een 'gift van de goden' die groeide in de tuinen van koning Alcinius. De peer werd ook gebruikt als middel tegen misselijkheid. De Romeinen kenden al verschillende rassen van stoofperen, zoals de Venereum, die rood kleurde bij het stoven zonder toevoeging van kleurstoffen, en de Crustumum, die goed bewaard kon worden na het koken.

 

In de middeleeuwen speelden de kloosters een belangrijke rol in het veredelen, telen en plukken van peren. De peer werd een waardevol product dat onderdeel werd van het feestmaal bij de adel. Pas in de 16e eeuw ontstonden de eerste handperen, die zacht en sappig waren en rauw gegeten konden worden. De perensoorten werden onderverdeeld in handperen, stoofperen en bewaarperen.

 

De stoofpeer is vooral populair in Europa, waar veel verschillende rassen zijn ontstaan. In Nederland is de Gieser Wildeman het meest geteelde stoofperenras. Deze peer is klein, bruingeel met veel roest en heeft een korrelig vruchtvlees dat donkerbruin/rood wordt na lang koken. De Gieser Wildeman is zelfbestuivend en kan geplukt worden van half september tot begin oktober. Andere bekende Nederlandse stoofperenrassen zijn Winterriet, Zoete van Brederode en Saint Rémy.

 

Op de Walnoothoeve(n) in Hoeven worden deze vier rassen geteeld als leiboom. Elke ras heeft zijn eigen kenmerken en eigenschappen. De Winterriet is een grote, groengele peer met een friszure smaak die goed combineert met rode wijn of port. De Zoete van Brederode is een kleine, bruine peer met een zoete smaak die rood kleurt bij het stoven. De Saint Rémy is een middelgrote, groene peer met een fijne structuur die ook geschikt is voor het maken van jam of compote.

 

Stoofperen zijn niet alleen lekker, maar ook gezond. Ze bevatten veel vezels, vitamine C, kalium en antioxidanten die goed zijn voor de spijsvertering, het immuunsysteem en de bloeddruk. Stoofperen kunnen op verschillende manieren bereid worden, afhankelijk van de smaak en het doel. Ze kunnen gekookt worden in water met suiker, kaneel, kruidnagel of andere specerijen, of in wijn, bessensap, appelsap of cider voor meer kleur en smaak. Ze kunnen ook gestoofd worden in de oven of in de slowcooker voor een langzame garing. Stoofperen kunnen warm of koud geserveerd worden, met slagroom, vanillevla, ijs of yoghurt als dessert, of met aardappelpuree, rode kool of wild als bijgerecht.

Meer fruit