Walnoot (Juglans regia, )

De walnoot is een vrucht die al sinds de oudheid wordt gewaardeerd om zijn smaak, zijn hout en zijn geneeskracht. De walnoot komt oorspronkelijk uit Centraal-Azië, waar hij groeide in de bergen en de valleien. De walnoot behoort tot de familie van de Juglandaceae, die meer dan 50 soorten omvat. De meest bekende soort is de Juglans regia, ook wel de Perzische of de Engelse walnoot genoemd.

De walnoot werd door de Grieken en de Romeinen beschouwd als een symbool van wijsheid, vruchtbaarheid en welvaart. Zij gebruikten de walnoot voor verschillende doeleinden, zoals het maken van meubels, het verven van stoffen en het genezen van kwalen. De walnoot werd ook geofferd aan de goden, vooral aan Jupiter, de oppergod. De naam walnoot komt dan ook van het Latijnse woord Juglans, dat "noot van Jupiter" betekent.

De Romeinen waren ook verantwoordelijk voor de verspreiding van de walnoot over Europa. Zij namen de walnoot mee naar hun veroverde gebieden, waar ze hem plantten langs de wegen en bij de forten. Zo kwam de walnoot terecht in Frankrijk, Spanje, Italië, Duitsland en Nederland. In Nederland groeide de walnoot vooral in het zuiden, waar het klimaat warmer en droger was. De walnoot werd hier vooral geteeld voor zijn hout, dat gebruikt werd voor het maken van kasten, tafels en geweren.

In de middeleeuwen kreeg de walnoot een andere betekenis. De walnoot werd geassocieerd met hekserij, omdat hij zou groeien op plaatsen waar heksen samenkwamen. De walnoot zou ook boze geesten aantrekken en beschermen tegen bliksem. Daarom werden veel walnotenbomen omgehakt of verbrand. Dit leidde tot een afname van de walnootteelt in Europa.

Pas in de 18e eeuw kwam er weer meer belangstelling voor de walnoot als voedselbron. De Franse botanicus Jean-Baptiste de Lamarck ontdekte dat er verschillende variëteiten van walnoten bestonden, die elk hun eigen kenmerken hadden. Hij begon met het kruisen en selecteren van deze variëteiten, waardoor hij nieuwe rassen creëerde die beter aangepast waren aan het Europese klimaat en een hogere opbrengst hadden. Een van deze rassen was de Franquette, die nog steeds veel wordt geteeld in Frankrijk.

In Nederland werd de walnootteelt pas echt populair in de 20e eeuw, toen er meer vraag kwam naar noten als gezond tussendoortje. De Nederlandse Notenvereniging werd opgericht in 1976 om de belangen van de notentelers te behartigen en om onderzoek te doen naar de teelt en verwerking van noten. Een van de leden van deze vereniging is de Walnoothoeve(n), een familiebedrijf dat zich al meer dan 17 jaar specialiseert in de productie van walnoten en walnotenproducten.

De Walnoothoeve(n) is gevestigd in Hoeven Noord-Brabant , waar ze 5,5 hectare grond hebben met meer dan 350 walnotenbomen. De Walnoothoeve(n) begon in 2007 met 350 zaailingen die afkomstig waren van wilde walnoten die in de buurt groeiden. Deze zaailingen zijn inmiddels deels vervangen door geënte bomen die een betere kwaliteit en weerstand hebben. De Walnoothoeve(n) gebruikt vier rassen: Ulicoten, Walnoothoeve 1, Walnoothoeve 2 en Broadview. Deze rassen zijn speciaal geselecteerd voor het Nederlandse klimaat en hebben elk hun eigen smaak en vorm.

De oogst van de walnoten vindt plaats in September/oktober, wanneer de noten vanzelf van de bomen vallen. De noten worden dan verzameld, gesorteerd en gedroogd. Het drogen is een belangrijk proces om de houdbaarheid en de smaak van de noten te verbeteren. De noten worden gedroogd in een speciale droogkamer waar de temperatuur en de luchtvochtigheid worden geregeld. Het drogen duurt ongeveer twee weken, afhankelijk van het weer en de grootte van de noten.

Na het drogen worden de noten gebroken en verwerkt tot verschillende producten. De Walnoothoeve(n) maakt onder andere walnotenolie, walnotenlikeur en Porwalta. Walnotenolie is een koudgeperste olie die rijk is aan onverzadigde vetten en een nootachtige smaak heeft. Walnotenolie kan gebruikt worden voor salades, dressings, marinades en bakken. Walnotenlikeur is een alcoholische drank die gemaakt wordt door walnoten te laten trekken in puur alcohol met suiker en kruiden. Walnotenlikeur heeft een zoete en kruidige smaak en kan puur of gemixt gedronken worden. Porwalta is een versterkte wijn die gemaakt wordt door walnoten macereren in puur alcohol en te mengen met wijn. Deze moet teminste 1 jaar rijpen op een van frans eikenhout Porwalta heeft een zoete en nootachtige smaak, ligt crèmig en een zeer mooie afdronk.

De Walnoothoeve(n) is niet alleen een producent, maar ook een promotor van walnoten. Het bedrijf geeft rondleidingen, workshops en proeverijen om mensen kennis te laten maken met de wereld van de walnoot. Ook geeft het bedrijf advies aan andere notentelers over de beste methoden en rassen voor de walnootteelt. De Walnoothoeve(n) is lid van de Nederlandse Notenvereniging, een organisatie die zich inzet voor de belangen van de notensector in Nederland.

De teelt van walnoten is niet zonder uitdagingen. De walnoot is gevoelig voor verschillende ziekten en plagen, zoals de notenboorvlieg en de bacteriebrand. De notenboorvlieg is een insect dat zijn eitjes legt in de jonge noten. De larven die uitkomen vreten zich een weg door de schil en het vruchtvlees, waardoor de noten onbruikbaar worden. De bacteriebrand is een bacteriële infectie die bruine vlekken veroorzaakt op de bladeren, de takken en de noten. De bacteriebrand kan de groei en de opbrengst van de bomen verminderen. Om deze problemen te voorkomen of te bestrijden, gebruikt de Walnoothoeve(n) verschillende methoden, zoals het snoeien van de bomen, het verwijderen van aangetaste noten en het toepassen van biologische bestrijdingsmiddelen.

De walnoot is een bijzondere vrucht die veel te bieden heeft. De Walnoothoeve(n) laat dit zien door middel van hun passie, hun kennis en hun producten. De Walnoothoeve(n) nodigt iedereen uit om kennis te maken met de wereld van de walnoot en te genieten van de smaak, de geur en de gezondheid van deze vrucht.